παλαίφυτος

παλαίφυτος, -ον (Α)

(για τη δρυ) αυτός έχει φυτευθεί πριν από πολλά χρόνια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλαι + φυτός (< φύω), πρβλ. αυτό-φυτος].